Krooneenden op de Campus

Al enkele jaren zwemt er een krooneend rond op de Campus in Wageningen. Het vrouwtje werd voor het eerste gezien in januari 2017, inmiddels ruim vier jaar geleden. Sindsdien heb ik haar regelmatig gezien, meestal op weg naar het station of op de terugweg naar huis. Soms was ze een tijdje verdwenen, dan zat ze in een andere plas in de buurt; af en toe zag ik haar in het park achter mijn huis. Begin 2018 was ze niet meer alleen, maar zwom ze samen met een ander vrouwtje rond over de Campus. Later in hetzelfde jaar was ze weer alleen, maar niet voor lang. Eind mei zag ik haar met vijf piepjonge pluizenbolletjes. De vader heb ik nooit gezien, ik vermoed dat dat geen krooneend is geweest aangezien dat toch moet opvallen. Mogelijk waren de jongen dus een kruising van een krooneend met een wilde eend of een kuifeend. Erg sterk waren de jongen ook niet in elk geval: twee dagen later zag ik er nog maar drie en nog weer iets later zwom mevrouw krooneend weer in haar eentje op. Daardoor heb ik nooit kunnen zien of er zuivere krooneenden uit de pulletjes zouden groeien.

Sinds de mislukte poging om jongen op te laten groeien was mevrouw weer alleen, meestal op de Campus tussen de wilde eenden, kuifeenden en krakeenden. Tot twee weken terug. Na drie jaar single te zijn geweest heeft ze een man gevonden. Waar deze vandaan komt zou ik niet weten, maar hij is er. Een buitenkansje voor mij, omdat krooneenden van nature vrij schuwe eenden zijn, maar de dieren op de Campus redelijk aan mensen gewend zijn. Niet helemaal zonder grenzen overigens, als je er recht op af loopt en aan de waterkant gaat zitten zwemmen ze naar de andere kant van de plas. Gelukkig zijn de plassen niet vreselijk groot en kun je ze dus mooi bekijken.

Het paartje krooneenden was vanochtend lastig te vinden. Ik had bijna alle plassen van de Campus afgezocht, op één meer afgelegen plas na. Daar zaten ze dan. In alle rust met zijn tweeën. Half weggedommeld dreven ze bij de rietkraag, maar na een tijdje werden ze gelukkig voor mij wakker. Met een mooi half zonnetje erop kwamen de kleuren van het mannetje er prachtig uit: de rossige kop in contrast met de felroze snavel. Een prachtig gezicht.

Ik ben benieuwd of we komend voorjaar weer jonge krooneendjes kunnen verwelkomen!