Zomervlinders op Texel

Halverwege augustus was ik met mijn vriendengroep op Texel. Veel gezelligheid, volop zomerweer, enorm genieten en niet heel veel aandacht voor natuur. Maar zoals dat gaat als ik erbij ben is er altijd wel wat te zien.

’s Avonds op het strand bij een prachtige zonsondergang bijvoorbeeld, met massa’s grote sterns, visdieven, dwergsterns en noordse sterns die de kust volgen naar de slaapgebieden. Of de zeehond die net voorbij de branding voor het strand langs zwemt.

Maar het meeste leverde een middagje in de duinen op toen ik met Hendrike even een wandelingetje maakte. Bloedheet was het, vooral op het losse zand. Maar de vlinders waren er toch. Weliswaar vliegerig, maar bij vlagen goed te zien als ze bloemen bezochten. Het was al tegen het einde van het Texelse vlinderseizoen. Dat leverde nog bijna een spannende waarneming op. Een erg versleten zwartsprietdikkopje ging wel erg op het zeldzame geelsprietdikkopje lijken omdat de uiteinden van de sprietknopjes erg versleten en daardoor geel waren. Een vlinderadmin op waarneming.nl had er nog moeite mee, maar met nog iemand anders vonden we het toch een zwartsprietdikkopje. Helaas, het was de eerste van het eiland geweest.

Twee zeldzame maar vaste klanten van het eiland zagen we ook: de laatste duinparelmoervlinders en een kommavlinder. In een bloemrijk moerassig randje waren ze zelfs nog in redelijke aantallen aanwezig tussen de kleine parelmoervlinders, enorm veel icarusblauwtjes en heivlinders.

Zo kon ik, behalve natuurlijk alle gezelligheid, dik tevreden naar huis.