Reptielen met bijvangst

Ik heb een groot deel van het reptielentelseizoen in Nederland gemist door mijn buitenlandse uitstapjes, maar eenmaal terug heb ik geen kans laten schieten om het dubbel en dwars goed te maken. Op 11 september maakte ik met Rob en Hendrike een rondje langs twee van onze telgebieden op de Veluwe.

We begonnen alleen een beetje vroeg, waardoor het nog niet echt wilde lukken. Al weet je het nooit met van die stiekemerds als gladde slangen, die ook in onze gebieden leven. Maar nee, het was nog te nat en bewolkt voor de reptielen om tevoorschijn te komen. Ook toen de zon doorbrak duurde het ook nog lang voor we de eerste dieren zagen. En met enkele zandhagedissen en een jonge hazelworm was het dan ook snel gedaan.

Op naar het volgende gebied. De zon was inmiddels goed doorgebroken en het was lekker weer. Dat vond ook een ringslang. Op een plekje waar ik naar het water liep en al vaker ringslangen zag was er ook deze keer weer eentje present. Notabene nét nadat ik zei dat ik dacht dat het nog te koud was om te zwemmen. Ik zag hem op afstand zwemmen, terwijl hij nietsvermoedend de oever volgde richting ons. En ja, even later lag hij vlak voor ons. We stonden alleen allemaal erg ongemakkelijk in de zachte veengrond en konden niet helemaal stilstaan. De slang zag ons toen hij vlak voor ons lag en zwom geschrokken terug. Later zagen we hem midden door het ven zwemmen.

Verder moesten we het deze ronde niet echt van de reptielen hebben. We zagen drie ringslangen en een stuk of wat zandhagedissen, vooral jongen. Wel leuk, niet spectaculair. Gelukkig werd dat ruimschoots goed gemaakt toen we midden in het veen een paar venglazenmakers zagen vliegen. Ik schreef al eens over hoe slecht het gaat met deze prachtige libel dus ik was enorm opgelucht dat hij nog steeds voorkomt in ons gebied. Als één van de twee gebieden op de Veluwe, terwijl dat tot enkele jaren geleden nog meer dan zes keer zoveel was. Maar ze waren er nog! Een plaatje van dichtbij lukte helaas niet door het lastig begaanbare terrein en doordat de libellen een groot territorium hadden en flinke einden vlogen, maar ik mag niet klagen. Hopelijk houden ze het nog even vol!

Wat reptielen betreft was 2 oktober een betere dag. Deze keer met Maykel en Hendrike bezocht ik alleen het laatste gebied, dat een ronde achterliep op de rest. Helemaal geen straf om naartoe te gaan! Het begin was net zo moeizaam als de eerste keer doordat we wat vroeg waren, maar later kwam het allemaal goed.

Pas tegen het eind van de ronde vonden we het eerste reptiel. Ik zag een klein drolletje onder een heidepol: een jonge gladde slang! Deze soort hadden we vorig jaar voor het eerst in tijden weer gevonden in het gebied en bij deze is ook voor het tweede jaar op rij voortplanting vastgesteld. Een topwaarneming die de hele ronde in één keer goedmaakte!

Om te compenseren voor de matige ronde tot dan toe besloten we het eerste deel nog een keer te lopen, nu het wél warm genoeg was. Dat resulteerde bijna meteen in een zandhagedis en een volwassen adder die snel wegschoot. We konden hem allemaal nog net zien onder de heidepol waar hij wegkroop. Ook daarna zagen we nog wat zandhagedissen en een jonge adder. Dat is een erg prettige waarneming aangezien de adder hard achteruit gaat in ons gebied. Maar ook zij weten zich dus nog voort te planten.

Zo hadden we begin oktober dus nog een goede ronde, aan de late kant in het seizoen. Met de dagen die langer worden is het binnenkort afgelopen met de reptielen, ze zoeken een veilig plekje onder de grond om het uit te zingen tot het voorjaar. En dan ga ik weer op zoek. Op naar de volgende mooie waarnemingen!