Reisblog 18 – Duitsland – Bruchbach-Otterbachniederung

We fietsten weer verder op 8 juni, zuidwaarts door de Südliche Weinstraße. Het was een golvend landschap met steeds korte hellingen tussen de wijngaarden. Boven ons de rode en zwarte wouw, tussen de druiven zingende geelgorzen, cirlgorzen en Europese kanaries. Vlak voor Landau stapten we even af omdat ik mooie vlinders op de bloemen van een carnavalsmengsel in de berm zag. Het ging mij om het (hier nog altijd zeldzame) groot geaderd witje, maar tijdens het fotograferen kwam ik ook nog een mooie gele luzernevlinder tegen.

Het belangrijkste doel voor vandaag lag vlak voor de Franse grens, tegelijk ook vlak voor het einde van onze dagetappe. Vlak bij het Franse Wissembourg ligt nog net in Duitsland het natuurgebied Bruchbach-Otterbachniederung, een complex van schone beekjes en laagveenachtige natte graslanden. Hoe bijzonder het precies was wist ik niet eens, maar dat er tot zeven jaar geleden heel wat mercuurwaterjuffers gemeld waren zei al best wel iets. Alleen hadden we natuurlijk geen idee of ze er nog zaten en zo ja waar precies.

Toch bleek het vinden van deze zeldzaamheid niet zo heel moeilijk. We zetten de fiets neer bij een beekje om een beetje in de omgeving rond te wandelen en rond te kijken en ik scande de rondvliegende juffertjes af op zoek naar de bijzondere soort. Toen ik een gaffelwaterjuffer dacht te zien sloeg ik al aan omdat dat óók leuk is, maar toen ik beter keek zag ik dat ik de doelsoort van vandaag gelijk al te pakken had: de mercuurwaterjuffer! En hij was niet alleen. Het was ook weer geen wolk, maar we zagen er best wel wat vliegen. Omdat het wolkendek zich inmiddels compleet gesloten had gedroegen de beestjes zich erg rustig en lieten ze zich makkelijk fotograferen. Een buitenkansje!

Doordat het niet het optimale moment in het seizoen was en de zon niet scheen zagen we niks van de bijzondere vlinders die in het gebied voor zouden moeten komen, maar dat het hier op een zonnige zomer- of vroegere voorjaarsdag erg leuk moest zijn kon ik aan het landschap ook al wel zien. Het was open, bloemrijk en vochtig, in combinatie met de beekjes en stukjes bos. Een prachtige omgeving! Helaas ook voor de muggen en dazen die ons massaal belaagden in het warme, vochtige weer.

In de stukjes grasland zagen we massa’s juffers, vooral blauwe breedscheenjuffers, weidebeekjuffers en azuurwaterjuffers. Maar meer in de buurt van de beekjes dus ook mercuurwaterjuffers en bosbeekjuffers en een kanaaljuffer. Grote libellen zagen we (mede door het weer) nauwelijks, slechts enkele gewone oeverlibellen, bruine korenbouten en een beekoeverlibel. Al met al toch leuke waarnemingen!

Tegen het einde van ons rondje zagen we ook nog enkele parende mercuurwaterjuffers, dus dat konden we ook afstrepen. Ondanks het vage verleden van het gebied op observation.org (er waren amper waarnemingen na 2015) bleek het gebied nog in volle glorie en vol mooie libellen (en waarschijnlijk ook vlinders). Eentje om nog eens terug te komen!