Reisblog 14 – Duitsland – NSG Kuttenberg

Op 27 mei begonnen we de dag met regen. We gingen weer verder, maar erg lekker om op de fiets te stappen was het dus niet. Maar de voorspellingen vertelden ons dat het begin van de middag droog moest worden, dus het zou allemaal wel goedkomen. Met alle regenkleding stapten we op voor een rit naar het oosten, het nationaal park uit.

Ook vandaag hadden we een vrij korte fietsdag ingepland, want we wilden een uitgebreide stop maken bij een mooi natuurgebiedje: Naturschutzgebiet Kuttenberg, een kalkgrasland. Ik had het gevonden door op zeldzame vlinderwaarnemingen te zoeken, maar het waren vooral de orchideeën die erg spectaculair waren. Precies toen we er aankwamen stopte de regen en we konden droog en in het zonnetje lunchen. Perfect! De rest van de middag zou het een mix van zon en wolken blijven, wel met harde wind.

Ik vermoed toch vooral door de vlinderdip van eind mei en begin juni zagen we erg weinig vlinders. Het was zoeken om er überhaupt eentje te zien. Heel af en toe zagen we een flink versleten kalkgraslanddikkopje. Wel een leuke soort. Dat dan weer wel. Maar de orchideeën waren pas echt gaaf. We zagen er zeven soorten en door gebrek aan kennis vermoed ik dat we wel het een en ander over het hoofd gezien hebben. Er waren er zo te zien ook al een heel aantal uitgebloeid, geen idee welke dat waren. Maar wat we zagen was al geweldig. Mooie exemplaren ook. De soorten die we massaal zagen waren de bergnachtorchis en grote muggenorchis.

Maar toen we wat beter keken zagen we de de veel onopvallender vliegenorchis er minstens net zo veel stond. In één hoek zelfs een heel veld vol. In de struweelrandjes stonden ook nog purperorchissen en in een hoekje twee aangebrande orchissen. Midden op het paadje stond een bijenorchis nog in knop, met stokjes erbij om wandelaars eromheen te leiden. Toen ik ergens de bosjes in liep omdat ik een bleek bosvogeltje dacht te zien bleek dat toch een bergnachtorchis te zijn, maar toen ik in de bosjes om me heen keek bleek het bleek bosvogeltje er ook ‘gewoon’ te staan. Ook een mooie orchidee.

En met wat zoeken lukten de vlinders ook nog enigszins. Van alles zagen we er maar eentje, maar we zagen een grote parelmoervlinder, aardbeivlinder, groot geaderd witje (allemaal zonder foto) en in een hoekje een sleutelbloemvlinder en in een ander hoekje een tweekleurig hooibeestje. Het maakte de dag nog net wat bevredigender.

We hebben ruim vier uur in het gebied rondgekeken en een middagje hard gescoord en foto’s gemaakt. Het was de regen allemaal waard, hartstikke mooi! Aan het eind van de dag fietsten we de laatste paar kilometers overwegend naar beneden, naar een camping vlakbij Rheinbach. Daar zetten we de tent op om een nachtje te overbruggen voor we verder zouden trekken naar Koblenz…