Dirigent van het woud (deel 6)

Rotbeest, moordenaar, veedief zijn wat woorden die een machtig roofdier omschrijven als je het een deel van de Nederlandse bevolking vraagt. Maar ook: koning van het woud, prachtdier en dirigent van het ecosysteem zijn omschrijvingen die voorbijkomen. Een paar jaar geleden werd hij voor het eerst in Nederland gezien en inmiddels heeft hij zich gesetteld. Er leven wolven in Nederland. Maar kun je de wolf zomaar tegenkomen als je gaat wandelen?

In deze serie neem ik je mee de Veluwe op. Op zoek naar de dirigent van het woud. Deel 6.

Wolvendagboek #6: 15 februari 2022

De laatste keer deze winter. De voorbereidingen voor mijn reis vanaf maart zijn in volle gang dus mijn tijd is beperkt. Voor mijn laatste poging van het seizoen neem ik de tijd. Ik stippel een route uit langs de meeste eerder gevonden wolvensporen en een uitkijkpunt over de hei.

Ook vannacht was het wild goed actief geweest. Overal zijn kriskras pootafdrukken van herten te vinden en zo nu en dan zwijnen, vossen en twee keer van een das. Ook wat wolven betreft begint het hoopvol: al na twee kilometer lopen vind ik een grote drol zoals ze in de boekjes beschreven worden: ruim twee centimeter dik, meer dan dertig centimeter lang (in twee delen) en tjokvol zwijnenhaar en botresten. Maar anders dan de meeste verdroogde drollen die alleen nog maar uit de genoemde onderdelen bestaan is deze drol nog nat met een soort bruine gelei. Een verse dus! En daarnaast zijn er ook nog een hoop oudere drollen te vinden. Het zwaartepunt van het wolventerritorium is duidelijk nog in gebruik!

Tijdens de zoektocht vermaak ik me ook zonder wolven prima. Bijna alle typische Veluwse bosvogels die je in de winter kan horen laten zich ook horen. Zo nu en dan vliegt er een groepje kruisbekken over, boven in de dennen laat de kuifmees zijn trillertje horen en in de verte galmt een zwarte specht door het bos.

Voor de gelegenheid van de laatste poging voorlopig maak ik een extra lange ronde. Lopend naar een deel van het gebied waar ik weliswaar al eerder ben geweest, maar dan vanaf een parkeerplaats aan de andere kant van het gebied. Ook in dit verste deel vind ik veel sporen van wolven, maar ook van een das. En weer geheel volgens traditie zie ik pas op de terugweg wilde zwijnen. Vier groepjes zelfs. Om het rijtje Veluwse soorten deze dag maar weer wat verder uit te bouwen.

Maar de wolf laat zich wederom niet zien. Het klopt echt: hij is vreselijk moeilijk te vinden. Er is weinig begroeiing om in te schuilen en ik heb te voet in vijf dagen bijna 90 kilometer door het gebied afgelegd. Met de ronde op de fiets erbij kom ik zelfs op een ruime 120 kilometer uit. Ik heb 35 uur lang in het gebied rondgehangen in een poging ook maar glimp van deze imposante nieuwkomer op te vangen. Het mocht niet baten.

Lange zoektocht

Uiteraard betekent dat niet dat het weggegooide tijd is geweest. De waarnemingen waren misschien niet spectaculair of verrassend voor de Veluwe, maar de spanning en de vele kilometers rondsjouwen waren heerlijk. En bij elk bezoek zag ik weer wilde zwijnen, wat ik ook echt leuke dieren blijf vinden. En dan de sporen. Er valt zó veel te leren van speuren naar sporen. Bij sommige verse sporen kan je zelfs bepalen hoe lang geleden het ongeveer was dat er op precies dezelfde plek als waar jij nu staat een dier rondliep of stond te poepen. Neem de wolf die een drol achterliet op een pad waar ik nét overheen gekomen was en waar ik een paar uur later weer overheen kwam. Ik was heel dichtbij. Ja, het was een mooi project waar ook zeker geen einde aan gekomen is of gaat komen. Weliswaar ga ik dit voorjaar en deze zomer veel andere dingen doen, maar van de winter kom ik zeker weer terug. Om te zoeken naar dat ‘rotbeest’, die ‘moordenaar’ en ‘veedief’, maar bovenal prachtdier, koning van het woud en dirigent van het ecosysteem.