Terugblik op de uiterwaarden

Van voor de vakantie is er nogal wat foto-uitzoekwerk blijven liggen, terwijl het wel de moeite waard is om te delen. Dit is de eerste van twee berichten met foto’s van een paar weken geleden.

Het was lekker weer op 26 juni. Behoorlijk warm, maar niet erg zonnig. Ideaal fotoweer, want het licht is dan een stuk mooier. En weliswaar is het lastiger om insecten te vinden dan bij zon, maar als je het eenmaal gevonden hebt blijft je onderwerp voor de foto vaak heel aardig zitten.

Ik ging in de Wageningse Uiterwaarden op zoek naar rivierrombouten. In die tijd sluipen ze veel uit, het beste moment om ze te zien. Eenmaal uitgekleurd en de wijde wereld in vind je ze amper meer terug. Het beste is om te zoeken in de aanspoelrand op zandstrandjes langs de grote rivieren, op de grens van nat naar droog, maar ook op basaltblokken, in het gras en op paaltjes kun je ze vinden.

Helaas voor mij vond ik ze niet. Geen idee waarom. Ze zouden er gewoon moeten zitten, maar die dag kennelijk even niet. Het drukste strand heb ik overgeslagen omdat het daar wel heel gezellig met badgasten was. Ik moest het doen met andere leuke insecten.

De wolfsmelkwespvlinder vond ik wel. Dit kleine dagactieve nachtvlindertje heeft wel wat van een wesp en zowel rups als volwassen vlinder zijn veel op heksenmelk te vinden. Vorig jaar schreef ik ook al eens over dit vlindertje. Deze keer alleen de foto’s.

• 

• 

• 

• 

• 

De tweede leuke waarneming was op een ietwat ongemakkelijke plek. Ik was net het officieuze naaktstrand overgestoken met mijn camera-apparatuur toen ik twee grote libellen in tandem voorbij zag vliegen. Vrijwel meteen streken ze samen op de waterplanten neer om eitjes te leggen. Toen ging er wel een lichtje branden, want als twee keizerlibellen in tandem eitjes gaan leggen is het vrijwel altijd de zuidelijke keizerlibel. Ik kon het nog niet zien vanwege de afstand en het tegenlicht, maar een flink overbelichte foto bevestigde mijn vermoeden. Ik rende snel naar de strekdam die verderop lag om met het licht mee over de rivier te kunnen kijken. Daar stond ik met mijn telelens, met – op behoorlijke afstand, dat wel – prachtig uitzicht op het naaktstrand. Ik zag dat het water op deze plek niet diep was, dus liep ik met mijn sandalen en korte broek van de dam af het water in, om een foto van de keizerlibellen met laag standpunt te kunnen maken. Ondanks dat de beestjes ongeveer tien meter uit de kant zaten was ook daar het water nog niet diep en de libellen namen de tijd, dus kon ik er rustig naar toe wandelen, tot een meter of twee. Dat was genoeg met mijn telelens. De zon was net even weg en het licht was werkelijk perfect.

Een echte gelukstreffer dat ik deze soort op een toegankelijke plek met mooie lichtomstandigheden op de plaat kon krijgen. Vaak zie je ze ver boven een grote plas vliegen. Zitten doen ze sowieso al nauwelijks. Geweldig om ze van zo dichtbij te zien!

Toen ze klaar waren vlogen ze op om nog een paar rondjes boven het water van de rivier te vliegen. Ik liep weer rustig naar de kant. Gelukkig heeft mijn aanwezigheid met camera op deze locatie verder niet voor ongemakkelijke situaties gezorgd…