Weekje voorjaar

Na een lange periode van guur maarts weer hebben we afgelopen week écht lenteweer mogen ervaren. Behalve dat het een lekker temperatuurtje was om heerlijk in de zon te zitten, waren er massaal voorjaarsinsecten te zien. Bij het bijenhotel in onze tuin wemelde het van de gehoornde metselbijen en rosse metselbijen. Op de bloemen verzamelden de honingbijen en hommels stuifmeel en regelmatig vloog een citroenvlinder of dagpauwoog voorbij. Ook het eerste oranjetipje fladderde al rond.

De mooie dagen zorgden ook voor flink wat activiteit bij de trekvogels. Spectaculaire soorten heb ik helaas niet gezien ondanks meldingen van rode wouwen, visarenden en zelfs een verdwaalde steenarend, maar de aantallen overvliegende buizerden en ooievaars vond ik ook al indrukwekkend.

Natuurlijk kan een week met lenteweer niet voorbij gaan zonder reptielen te tellen. Op dinsdag telde ik 18 ringslangen op een monitoringsroute van RAVON. Een relatief laag aantal voor de tijd van het jaar nog, maar het voorjaar heeft behoorlijk stilgestaan de afgelopen weken waardoor de meeste ringslangen nog wakker moeten worden. Een van de slangen die ik zag was nog amper wakker, deze zat nog helemaal onder het zand van een lange winterslaap in een zanderig hol.

Ook vandaag heb ik nog even een kijkje genomen bij de ringslangen. Vroeg in de ochtend scheen de zon nog volop, maar toen ik er eenmaal was, zat de lucht vol met wolken met een frisse bries. Gelukkig waren de rosse woelmuizen ook leuk om te bekijken, die trekken zich niks van de kou aan.

Eén ringslang deed dat ook niet: een flinke vrouw van iets meer dan een meter vond het weer goed genoeg om lange tijd te liggen zonnen (geen zon te zien, maar oké). Voordeel van het zonnen met dit weer is dat de opdringerige en opgewonden mannetjes het te koud vinden. Zij zijn kleiner en kunnen de warmte minder goed vasthouden dan de massieve vrouwen. Bovendien was er vandaag geen fotograaf te bekennen, terwijl het op deze bekende plek doorgaans een drukte van jewelste is in het weekend.