Op de fiets door Drenthe en Twente

In de eerste twee weken van de zomervakantie ben ik met een klasgenoot op fietsvakantie geweest. We vertrokken in Amersfoort, waar Kylian woont, waarna we over de Noord-Veluwe naar de Weerribben fietsten. Daarna via Dwingeloo, Appelscha en Borger door Duitsland naar Twente en van daaruit naar Wageningen, waar ik woon. Daar eindigde het avontuur. Op de meeste plekken bleven we een paar dagen om ook wat rond te kunnen kijken.

De eerste plek met een langere stop was de Weerribben. Op de eerste dag hebben we een fluisterbootje gehuurd en een rondje gevaren door het gebied. Behalve een schitterend landschap zagen we onder andere ringslangen, zilveren manen, een aantal leuke libellen en zelfs een grote vuurvlinder die voorbij kwam vliegen. Anderhalve kilometer voor de verhuur hield helaas de motor ermee op, maar de verhuurder was zo vriendelijk een nieuwe boot te komen brengen. Met een uur vertraging kwamen we terug. Maar wat een mooie dag!

Op de tweede dag hebben we rondgewandeld in de Rottige Meente en rondom het Braandemeer, beide net in Friesland. De leukste waarneming was die van twee gevlekte glanslibellen in de Braandemeer. Een nieuwe locatie volgens waarneming.nl.

Na een fietsdag hebben we in het Dwingelderveld een dagje rondgelopen. De zoektocht naar slangen lukte niet, op een vervellingshuidje van een gladde slang na, maar tot mijn verrassing kwamen we per toeval langs een stukje met een heleboel klokjesgentianen die helemaal onder de eitjes zaten van het zeldzame gentiaanblauwtje. Meer dan 200 eitjes op een stuk of 15 bloemen! Toen ik foto’s had gemaakt en nét mijn camera weer had ingepakt kwam de vlinder zelf ook nog langs en ging prachtig op een bloemetje van de dopheide zitten. De wandeling was uiteindelijk een kilometer of twintig, deels op blote voeten. Ook wel eens leuk voor de afwisseling!

In het Fochteloërveen hebben we ook naar slangen gezocht, maar wederom helaas niet gevonden. Wel ontdekte ik de eerste venglazenmaker van het jaar, een soort die door klimaatverandering en vooral de afgelopen droge zomers enorm zeldzaam is geworden in Nederland.

In Noord-Twente hebben we een avond naar vliegende herten gezocht. Kylian vond de eerste: terwijl ik hoog in de boom aan het zoeken was, ontdekte hij een vrouwtje tussen de boomwortels. Ook een tweede vrouwtje vonden we op zo’n soort plek. Mannetjes zagen we niet.

In Zuid-Twente hebben we ons op een hete dag op de bosrijke camping vermaakt met een paar schattige kleine kinderen. Geen Haaksbergerveen, wat me erg leuk geleken had, maar wel een gezellige dag.

Het was een ander soort vakantie dan ik tot nu toe vaak had. Veel minder naar vlindertjes en libellen kijken, maar meer beleven zonder foto’s. Onderweg heb ik zelfs mijn telelens achtergelaten bij een kennis. Het werd me teveel gesjouw zonder dat ik hem veel gebruikte. Ik heb hem ook niet gemist daarna, dus dat was een goede keus.