Zuidelijk blauw in de Gelderse Vallei

Binnen zitten als het mooi weer is, ben ik niet zo goed in. Zelfs al is het eigenlijk te warm. Vanochtend ben ik vroeg opgestaan om een stukje te fietsen en rond te banjeren door de Gelderse Vallei. Doel: de zeldzame zuidelijke glazenmaker. De soort was nog niet gemeld hier, maar de afgelopen drie jaar werd hij ieder jaar wel ergens in de Vallei gezien.

Mijn doel slaagde. En hoe: maar liefst zestien territoriale mannetjes.

Niet te missen, slechts bij twee plasjes in het gebied waar ik was vlogen ze níet. In eerste instantie was ik te vroeg: ondanks de warmte vlogen er voor half tien nog amper libellen en vlinders. Daarna barstte het los.

Doordat ze op dit moment op zoveel plekken opduiken had het me eigenlijk pas echt verbaasd als ik ze níet gevonden had, maar een enkeling had ik al leuk gevonden. De aantallen waren echt spectaculair.

Bovendien lieten ze zich prachtig bekijken. Tenzij een soortgenoot kwam stoeien, vlogen ze rustig en laag boven de grond vlak om me heen. Ik heb twee uur zitten kijken naar één mannetje dat constant vlak voor mijn neus zijn rondjes vloog. Soms een uitstapje naar een buurman of om een vliegje te verschalken, maar altijd zo snel mogelijk weer terug om zijn eigen vaste rondje in de gaten te houden.

Om twaalf uur vond ik het zelf te warm worden om nog te blijven, maar anders had ik nog uren kunnen blijven zitten. Genieten!