Kraanvogels in het Fochteloërveen

Gisteren ben ik met mijn moeder naar het Dwingelderveld geweest. Mijn vader moet voor zijn werk in Drachten zijn en wij kunnen mooi een stukje meerijden. Met fietsen en al stappen we uit en kunnen mooi door het gebied fietsen en wandelen. Mijn hoofddoel is slangen, maar alles wat verder in het gebied te zien is, is mooi meegenomen.

De paar adders die we zien zijn erg snel in de warme zon. We hebben ze niet mooi gezien. Ook de levendbarende hagedissen ontdekken we vooral door een ritsel van een wegschietend beestje. Wel zijn er tapuiten te zien, veel veldleeuweriken die zich laten horen en af en toe vliegt er een roofvogel over. Eén daarvan is een zwarte wouw, die ik al op grote afstand ontdek. Even later komt hij van vrij dichtbij langsvliegen.

Als we een beetje op het gebied zijn uitgekeken besluiten we richting het Fochteloërveen te gaan fietsen. De route door de bossen, heide- en veengebiedjes van de Drents-Friese Wold is alleen landschappelijk al prachtig. Onderweg horen we onze eerste koekoek van het jaar. Even vrezen we in de verte rookwolken van een bosbrand te zien, maar het blijkt gelukkig een boer met een trekker op een stoffige akker te zijn.

In het Fochteloërveen spreken we weer af met mijn vader, die inmiddels klaar is in Drachten. We lopen nog een kort rondje. In de verte horen we kraanvogels roepen. We kunnen ze niet ontdekken. Wel komt er een – hoe kan het ook anders – zeearend overzeilen. Die beesten kun je tegenwoordig overal zien!

Als we rustig het veen uit denken te kunnen rijden, moeten we even wachten. Nog voor ik de stilstaande auto’s in de berm zie, zie ik twee kraanvogels vlak langs de weg lopen. Ze lopen rustig te foerageren op een kleine verhoging in het Compagnonsveld. Ze laten zich geweldig zien. Vanuit de auto kan ik mooie foto’s maken. Een mooi einde van een zonnige dag.