De mysterieuze reiger

Vandaag ben ik (wéér) een rondje door het Binnenveld wezen fietsen. Opnieuw met eigenlijk maar één doel: het vinden van de roerdomp langs de Grift. Onderhand was het al de vijfde poging in vrij korte tijd, tot nu nog zonder resultaat.

Bij aankomst op ‘de plek’ was ik niet alleen. Een stuk of tien vogelaars waren ook op zoek naar de roerdomp, maar nog zonder resultaat. Ik ging na even rondkijken met de fiets een stukje verderop kijken, om even uit de drukte te zijn en omdat ik geen zin had om alleen maar op één plek te blijven wachten tot hij zich misschien zou laten zien. Die truc werkte, maar op een andere manier dan ik verwacht had en met meer geluk dan wijsheid.

Toen ik terugkwam op de eerste locatie was er nog maar één vogelaar over. Van een afstandje wenkte hij mij. Ik schakelde over in een hogere versnelling en zag al gauw dat de roerdomp er stond. Pontificaal voor de rietkraag.

Zo rustig en snel mogelijk zette ik mijn fiets neer en pakte mijn camera. Toen ik net een paar foto’s gemaakt had rekte hij zijn hals naar voren…

En plons! De nu natte roerdomp had een klein visje in de snavel!

Een half minuutje later verdween hij weer in de rietkraag.

Ik was precies op het goede moment weer langs komen fietsen. Als ik eerder was gekomen was de roerdomp er nog niet en was ik waarschijnlijk doorgefietst ‘omdat hij er toch niet was’ en als ik later was geweest had ik hem ook niet gezien.

Even later konden we de roerdomp tussen de rietstengels door af en toe volgen en één keer stak hij zijn kop leuk tussen de rietstengels door naar voren.

Wat een ongelooflijk showbeest en wat was het de moeite waard dat ik na al die mislukte pogingen toch weer een middagje heb uitgetrokken om de roerdomp te zoeken!