Als je mijn blog meer dan een jaar leest ken je hem wel: de sleedoornpage. Dit mysterieuze vlindertje vliegt tussen eind juli en eind september rond door onze wijk in Wageningen. Het is één van de moeilijkste vlinders om te vinden in Nederland. Je weet nooit waar hij weer opduikt, en zit weinig op bloemen. Aangezien ik midden in zijn leefgebied woon zie ik hem vrij vaak, maar als je er echt naar gaat zoeken is het een zeer lastige zoektocht.
Vandaag heb ik een poging gewaagd. Nog voor ik begonnen was vloog er eentje voor het huis langs, maar die was vrij snel weer kwijt. Dit waren de meeste gevallen de afgelopen week. Bijna elke dag zag ik er wel eentje, maar dan overvliegend of 15 meter hoog in de boom. Toen ik begonnen was had ik bij het derde bosje al beet. Dit was de plek waar ik van de winter zo’n twintig eitjes telde, en waar nu een vrouwtje sleedoornpage op een blad zat. Het was een mooi vers exemplaar. Af en toe wisselde ze van blad, en dan weer kroop ze over een tak. Na een tijdje vloog ze weg, en ging ik verder met zoeken.
Al heel snel vloog er een mannetje over, maar deze was sneller weg dan ik tot drie kan tellen. Ik kwam ook nog een andere vlinderaar tegen, ook op zoek naar de sleedoornpage. Ik heb hem een paar van de beste plekjes laten zien, maar het wilde niet meer lukken vandaag. Wel zagen we nog andere insecten, zoals steenrode heidelibel, heel veel houtpantserjuffers en een paar stadsreuzen.
JFK Natuurblog 