Het is voorzichtig voorjaar!

In februari was het al even zacht, maar tot voor kort was er een lange koude periode in ons land. Afgelopen weekend sneeuwde het zelfs nog behoorlijk, best bijzonder voor in maart. Echt warm is het nog steeds niet, maar heel voorzichtig zijn er al wat tekenen van lente te zien. Zo zag ik deze week al flinke aantallen gewone padden op hun jaarlijkse trektocht naar voortplantingswater en zijn er al flink wat kleine watersalamanders en kamsalamanders in de voortplantingswateren te zien.

En voor mij bestaat er geen beter teken van lente dan het vinden van de eerste reptielen. Half februari begon het al te kriebelen; toen zocht ik nog zonder succes. Daarna moest ik een paar weken wachten vanwege het weer, maar vandaag was het eindelijk zover. Op één van mijn Veluwse telroutes zag ik de eerste ringslangen van het jaar. En wat was ik er blij mee!

We moesten even zoeken. De grootste aantallen zitten nog veilig onder de grond, maar de eerste opportunisten lagen bij een graad of negen en een zonnetje al buiten op te warmen. Dat ging uiteraard nog niet zo snel en de dieren waren nog vrij traag. Maar ze zagen er wel heel mooi glimmend uit, alsof ze net verveld waren. Dat lijkt me wat vroeg, maar wie weet.

Tussendoor kreeg ik nog wat leuke afleiding, toen er maar liefst vier middelste bonte spechten zaten te baltsen in het bos. Deze soort is allang niet zeldzaam meer maar blijft erg leuk om te zien. En zo veel in één keer zag en hoorde ik er nog nooit. Wat een opmars heeft deze soort achter de rug!

Bij vlagen was de wind nog fris, maar desondanks is het voorjaar voor mij nu echt begonnen.