Vandaag ben ik weer even bij de Siberische notenkraker in Wageningen langs geweest. In tegenstelling tot de laatste twee keren werkte hij weer erg goed mee. ’s Ochtends had ik alleen geen camera meegenomen omdat hij eerder niet goed meewerkte. Met mijn telefoon kon ik zelfs ook nog wat leuke plaatjes maken.


’s Middags werd de lucht wat lichter en ben ik met camera nog even teruggegaan. Ik heb er geen spijt van gehad, want wat was hij leuk bezig! Constant noten verstoppen, weer zoeken en op een andere plek verstoppen. Intussen trok hij zich totaal niks van de vogelaars aan, niet zo heel veel meer omdat veel hem al gezien hebben. Regelmatig kwam hij zo dichtbij dat ik niks anders kon dan portretjes schieten, de hele vogel kreeg ik er niet eens op.



Eén keer scharrelde hij een noot vlak onder mijn lens op om op te eten.


