Vanochtend ben ik even een ochtendje naar het Dwingelderveld geweest. Het idee was om slangen te gaan zoeken, maar het zonnetje kwam nét niet door waardoor het te koud bleef. Wel waren er zingende wielewalen en een grauwe klauwier. In een eik zat een enorm aantal meikevers, allemaal even onhandig klimmend en vliegend.
Met wat moeite heb ik uiteindelijk buiten de mij bekende plek een addervrouw op weten te sporen. Even later, terwijl we al vijf minuten op dezelfde plek stonden naar vogeltjes te kijken en luisteren, legde ik heel snel mijn fiets aan de kant en sloop de berm in. Ik had iets gezien. Wat bleek? Terwijl we daar al minutenlang stonden, lag daar al die tijd een gladde slang anderhalve meter voor ons, heel erg verstopt in het gras. Hoe ik hem ontdekte? Ik heb geen idee, maar ik was wel blij! Ze zijn namelijk ontzettend moeilijk te vinden, en ondanks meerdere keren zoeken was dit mijn eerste in meer dan anderhalf jaar! De foto’s van de slangen zijn niet fraai, maar wel herkenbaar.
JFK Natuurblog 