Vandaag ben ik weer teruggegaan naar Kwintelooyen. Vorige week zag ik daar die fantastische zuidelijke glazenmaker, en ik hoopte op nog een keer leuke beesten! Dit keer nam ik Sanna mee, uit een parallelklas. Die was ook wel benieuwd naar mijn hobby en de libellen. Vanaf station Veenendaal West (ze moest uit Zeist komen) fietsten we naar Kwintelooyen.
Het begon gelijk mooi. De meeste echte dauw was verdwenen, maar in enkele spinnenwebben was een ware sprookjeswereld ontstaan! Ontelbare minuscule druppeltjes! Prachtig!
Bij de (drooggevallen) vennetjes waren bruinrode en bloedrode heidelibellen, af en toe een houtpantserjuffer, een gewone, een tengere of een tangpantserjuffer, en een heleboel paardenbijters. Allemaal nieuw voor Sanna. Wat moet het toch fantastisch zijn om libellen te gaan kijken en dat je alleen maar nieuwe ziet! Dat gebeurt mij allang niet meer, hooguit twee per dag, en dan haast nooit in een gebied waar ik vaker kom! Driekwart van de Nederlandse libellen staan er al op mijn lijstje, een mooie score, dat wel! Maar dus niet zo vaak meer nieuwe soorten…
De zuidelijke glazenmaker was niet meer te vinden. Dat was jammer, want omdat die zo ontzettend mooi is met zijn felblauwe ogen en achterlijf is die erg mooi om te zien! Wij moesten het nu doen met de “gewone” heidelibellen. Het mocht de pret niet drukken, en het was hartstikke gezellig en leuk!
Sanna heeft foto’s met mijn kleine camera gemaakt, terwijl ik bezig was met mijn macrolens. Ze heeft lekker door zitten klikken (bijna 100 foto’s), en zo zaten er ook een aantal leuke foto’s van mij bij! Ik zat aan het eind van de dag tegen de 500 aan.
Op de terugweg naar het station zagen we op de plek waar ‘s ochtends een draaihals was gemeld nog twee paapjes, en ik op de fiets richting Wageningen nog roodborsttapuiten en gewone tapuiten. Ook nog leuk!
JFK Natuurblog 