Den Helder is in de ban van bijzondere vogels. Onder andere de bruine klauwier is er ruim een week geleden neergestreken, een zeer zeldzame dwaalgast uit Azië. Deze aparte vogel is familie van de grauwe klauwier en de klapekster die vrij algemeen zijn in Nederland, maar dit is slechts de tweede keer dat hij in Nederland is gezien.
De eerste keer is vrijwel exact drie jaar geleden, toen er eentje maandenlang in de Achterhoek te zien was. Toen heb ik hem ook gezien, maar enkel als stipje in een telescoop, dus vond ik het best een goed idee om naar Den Helder te gaan om een foto te maken.
Ik ging zaterdag, met de trein, samen met Lucas en Tim van de NJN. Ik stapte in op station Ede-Wageningen, en zij kwamen erbij op Utrecht CS. Het was heel gezellig. In Amsterdam waren er vanuit de trein al behoorlijk wat halsbandparkieten te zien, en verder richting het noorden vielen de bergeenden op.
Na twee uur en een kwartier in de trein gezeten te hebben kwamen we aan in Den Helder, waar het nog een kwartiertje lopen was naar de plek waar ze het laatst gezien was. We waren niet de enige vogelaars, maar het aantal viel me heel erg mee. Ik had een man of vijftig verwacht, maar er waren niet meer dan tien mensen in het park waar het beest te zien zou zijn.
Ze had zich echter goed verstopt, want het eerste uur was ze niet te vinden. Na twee uur zoeken hielden we het voor gezien en liepen we naar zee, om te kijken of daar nog leuke vogels te zien waren. Intussen hield Tim goed zijn telefoon in de gaten voor meldingen van de bruine klauwier.
Aan zee dobberde er vlak voor de kust gelijk al een roodkeelduiker. Van bovenop de dijk nog een flinke afstand, en toen hij onderdook renden we naar beneden. Helaas dook hij veel verder weg weer op, dus een betere foto werd het niet. Het was bovendien ook flink bewolkt.
Een zeehond zwom voorbij, maar helaas ook flink ver weg.
In de telescoop ontdekte Lucas een paar zeekoeten, waarvan er eentje niet al te ver weg zat, dicht genoeg bij voor een prima bewijsfoto in elk geval.
Na een half uurtje met een behoorlijke portie mazzel kregen we een piepje van een vogelaar in het park dat de bruine klauwier was herontdekt, dus gingen we zo snel mogelijk weer terug.
Eenmaal aangekomen was het beest weer uit beeld, maar al vrij snel kwam ze weer tevoorschijn. Ze bleek absoluut niet schuw. Ze ging rustig op nog geen tien meter van een stuk of dertig vogelaars die er inmiddels waren meelwormen zitten “vangen”. Af en toe verdween ze weer de heg in, en dan kwam ze een tijdje later weer tevoorschijn. Telkens op dezelfde manier: uit de heg, op het achterste takje van de kleine struikjes ervoor, dan nog een paar takjes naar voren, en nog een stukje naar voren, en uiteindelijk op een meter of acht van de vogelaars op de grond tussen de uitgestrooide meelwormen. De tweede keer dat ze zich liet zien kwam er zelfs even een waterig zonnetje bij! Perfect voor de foto!
Naast dat we aan zee flink geluk hebben gehad met de toch niet al te gewone vogels hebben we ook een prachtige bruine klauwier gezien!
JFK Natuurblog 