Toen ik vanochtend klaarstond om te vertrekken naar de Europese kanaries in Ede voor betere foto’s, zag ik op waarneming.nl dat er in De Bilt een groep van 17 pestvogels was neergestreken. Ik belde gelijk Milan op, een klasgenoot die ook wel in beesten geïnteresseerd is (ik ben bang dat dat mijn schuld is), want die pestvogels zaten op maar een halve kilometer van zijn huis! Zelf ging ik gauw naar de trein, want zo’n grote groep pestvogels binnen mijn territorium is natuurlijk een prachtig buitenkansje!
Ik was ruim te vroeg voor de trein, dus kon ik nog even door het Binnenveld om patrijzen te kijken. Ik zag er wel drie, maar ze waren op enkele honderden meters afstand, en door de flinke sneeuwbui heen was dat absoluut niet het proberen waard. Wel lag er nog een haas vrij dichtbij, in zijn leger, half onder de sneeuw. Een sperwermannetje zat eenzaam op een paaltje te wachten op het voorjaar.
De trein reed op tijd, en om 11:13 uur kon ik uitstappen op station Driebergen-Zeist, waarna ik met mijn vouwfiets de laatste 10 kilometer aflegde. Milan stond al min of meer klaar, en dus waren we tegen 12:00 uur bij de Aldi in De Bilt, waar we duidelijk niet de enige waren. Er stond een man of 15 à 20, de meesten uitgerust met dikke teletoeters, of op zijn minst een compactcamera. De meeste mensen die langskwamen vonden de mannen met baarden en dikke camera’s nog interessanter dan de pestvogels zelf, maar ik vond ze heel leuk! Af en toe vlogen ze weg, dan gingen ze op het schoolplein van Vrije School het Zonnewiel zitten, in de Gelderse roos, en dan vlogen ze daarna weer terug naar de liguster voor de Aldi. Zo vlogen ze af en toe heen en weer, tot ze een keer echt kwijt waren. Even later zaten ze toch opeens weer bij het Zonnewiel, tot ze weer wegvlogen. Nu waren ze echt kwijt. Ik heb nog wel gezocht in de richting waar ze heen vlogen, maar tevergeefs. Ik vond het een mooi moment om tevreden weer terug naar huis te gaan. Ik heb er weer wat leuke foto’s aan overgehouden!
JFK Natuurblog 