LiKaKa (LibellenKaderKamp) Weerribben

Het afgelopen weekend ben ik op NJN-kamp geweest, LiKaKa (LibellenKaderKamp) Weerribben. Een kaderkamp is een kamp waarbij er één of meerdere excursieleiders van buiten de bond komen. Nu waren dat Christophe Brochard, Marcel Wasscher en Robert Delbroek. Met hun gingen we van zaterdagochtend (we kwamen vrijdagavond al aan) tot en met zondagmiddag op pad in de Weerribben, op zoek naar libellen.

Het was schitterend weer. Op zaterdagochtend kwam ik mijn bed uit rollen, pakte ik mijn camera van de tafel en liep naar buiten. Binnen een minuut had ik de eerste zeldzame soort al op de foto staan: de bruine korenbout! Daar bleken er heel veel van te vliegen. Net als met wat andere zeldzame soorten was dit één van de libellen die daar plaatselijk niet zeldzaam zijn dus, want ik zal alvast verklappen dat we er daar dit weekend honderden, zo niet duizenden van hebben gezien!

Daarna gingen we ontbijten en op excursie. Ik ging met Christophe Brochard en Robert Delbroek mee. Christophe kent het gebied en de libellen daar goed, en Robert weet vooral veel van libellen. Het begon al goed, want we waren nauwelijks onderweg toen we al een zilveren maan zagen! Dit is weliswaar een vlinder, maar wel een soort die je echt móet zien als je naar de Weerribben gaat! Daarna stroomde het flink door met de libellen. We zagen minstens 60 sierlijke witsnuitlibellen, een soort die binnen Nederland alleen in de Weerribben voorkomt, en heel veel vuurlibellen, een oprukkende soort die nu nog zeldzaam is, veel variabele waterjuffers, lantaarntjes en bruine korenbouten. Ook vonden we op de waterzuring een rups van een grote vuurvlinder! Dit was aan de rand van het Woldlakebos. Daarna gingen we er echt in, en daar vlogen ook nog gevlekte witsnuitlibellen en vonden we een larve van een groene glazenmaker (imago vliegt nog niet). Daarna gingen we terug naar het kampterrein om nog lekker te gaan zwemmen in de vaart die er voorlangs liep, en daarna was de excursiedag om.

Op zondag ging ik weer met Christophe mee. We gingen weer naar het Woldlakebos, maar onderweg maakten we even een tussenstop bij een grote plas. Daar zwommen op 10-20 meter afstand 2 geoorde futen met maar liefst 4 jongen op de rug! Ze werden gevoerd, en gingen daarna ook zelf zwemmen, super schattig! Op die plek zei Corné ook tegen Christophe dat hij graag nog wel een tengere grasjuffer wilde zien. Christophe zei dat die hier wel zat, en aangezien hij nogal op lantaarntjes lijkt ging ik alle lantaarntjes vangen. Althans, dat zei ik. Ik heb er namelijk geen gevangen, want het eerste juffertje dat ik ving was al een tengere grasjuffer! Ik ben daarna in het gras gaan liggen, want ik had alle soorten al gezien, maar anderen gingen nog wel door, en vonden er geen meer. Daarna gingen we het Woldlakebos weer in. Daar hoorden we nu de wielewalen constant fluiten, en we gingen vol goede moed het bos in. Daar ontdekten we nog wat moois. Daar vlogen namelijk een stuk of 20 gevlekte glanslibellen!! Niemand had ze al verwacht, zeker met dit late voorjaar niet, maar ze waren het echt! Met enorme moeite hebben we er in een uur actief proberen 2 te pakken kunnen krijgen, één in het net van Corné en één in mijn net, en daarna zetten we ze op een sprietje om te fotograferen. De eerste vloog meteen weg, maar de tweede bleef wel 5 minuten zitten! Dat was het einde van het kamp, en we hebben alle soorten libellen die in deze tijd vliegen gezien!!!!

Het kamp werd gesponsoord door de NVL (Nederlandse Vereniging voor Libellenstudie), waardoor iedereen gratis naar dit supergave kamp kon. Super bedankt hiervoor!!