Ecologie in een ecodorp

Op de Wageningse Berg staat een mobiel ecodorp. Daar woont een oud-klasgenoot van vorig jaar van mij een deel van de tijd. Het staat op het terrein van het oude Pieter Pauw-ziekenhuis. Tussen alle ruïnes van het ziekenhuis zijn prachtige stukjes groen en bos.

Omdat er achter het terrein een AZC komt moet er een weg midden over het terrein komen. Dat moet allemaal zo snel gebeuren dat er geen flora- en faunaonderzoek gaat komen, wat de bewoners niet vinden kunnen. Daarom heeft de moeder van die oud-klasgenoot mij uitgenodigd om eens te komen kijken of er wat bijzonders op het terrein zit. Dat wilde ik maar al te graag doen, en daarom stond ik om kwart over acht bij hun op het terrein. Eerst maar eens naar reptielen en vogels kijken. Reptielen heb ik helemaal niet kunnen vinden, ook zitten ze er ongetwijfeld, en vogels meer van het gewone grut. Toch kwam ik nog een leuke verrassing tegen. Ik had hier totaal geen libellen verwacht, en toen zat daar op de grond voor mijn neus nota bene een vrouwtje Noordse witsnuitlibel! Er is geen veen met vennen te bekennen binnen een straal van 10 kilometer.

Daarna werd ik door een bewoner naar een klein vijvertje geleid. Het valt totaal niet op, en als je niet weet waar je moet zoeken vind je het ook niet. Rond dat vijvertje waren erg veel salamanders. En niet zomaar kleine watersalamanders, ja, die waren er ook, maar ook Alpenwatersalamanders!!! Die had ik nog nooit gezien, en nu zag ik er wel vijf! Ook zat het vijvertje bomvol met libellenlarven. Daar heb ik me de rest van de tijd mee vermaakt om die goed op de foto te krijgen.