Gisteren had ik even 1,5 uur tijd tussendoor, en omdat mijn zus Elske in het Paasweekend al een ringslang had gezien, was dit een goede reden om even te gaan zoeken bij de Wageningse Berg. Het is nog goed op tijd in het seizoen, en niet eens geweldig weer, maar ja, niet geschoten is altijd mis!
Zo begon ik daar, en vond al snel een mannetje ringslang, die zich helaas niet beschikbaar wilde stellen voor een foto. Ik vond kort daarna ook nog een mannetje hazelworm, die het blijkbaar niet erg vond om gefotografeerd te worden, en er dus ook niet vandoor ging.
Ik vond nog een paar ringslangen. Daarna ontdekte ik nog een mannetje ringslang, nog geen anderhalve meter van het fietspad. Ik kon hem nog net aan twee voorbijgangers laten zien, daarna ging ook deze ervandoor. We stonden nog wat na te praten, en na een paar minuten zag ik ineens dat er ook nog een vrouwtje was, nog geen halve meter achter dat mannetje dat inmiddels weg was! Deze ging er niet vandoor, en bleef ook wat rondkruipen.
Daarna zag ik nog wat glimmen, en nog geen twee meter rechts van dat vrouwtje bleek een mannetje hazelworm te liggen. Mannetjes van de hazelworm kunnen in de paringstijd ook blauwe stipjes op de rug krijgen, en deze had dat ook. Niet heel duidelijk, maar hij had het wel! Je ziet het bijna nooit, maar als een hazelworm blauwe stipjes heeft, dan is het sowieso een mannetje. Als hij het niet heeft, dan kan het nog steeds een mannetje zijn, maar dan wordt het wat ingewikkelder.
Het mannetje was inmiddels ook weer tevoorschijn gekomen, en het paar kroop een beetje om elkaar heen, maar ze kwamen nog niet tot paren toe. Daarna vond ik nog een kluwen ringslang, maar verder zeg ik daar niks over, want dat is voor de prijsvraag in mijn volgende bericht….
Ik zeg nog wel dat ik in totaal maar liefst zeven ringslangen en twee hazelwormen heb gezien!!
JFK Natuurblog 