Uilen scoren met de NJN

Het werd hoog tijd dat er in Wageningen weer een NJN-excursie zou komen, en gisteren was dat dan ook het geval. Ik heb het wel zelf geregeld, en ik was zelf de excursieleider, maar er was wel een excursie, die zes anderen + nog een excursieleider had aangetrokken.

Het eerste doel was om een aantal uilen te vinden. We vertrokken vanaf het busstation, en gingen eerst naar de haven voor de steenuil. Natuurlijk zat hij er, dus dat was uil 1!

Daarna gingen we naar de uiterwaarden om te kijken of de Europese kanaries zich wilden laten zien, wat helaas mislukte. We hoorden er als troost wel een waterral, en zagen de zeldzame witkopstaartmees! Het volgende doel was de bosuil bij Wageningen. Op de bekende plek zat hij niet, en voor de grap keek ik in een boom die een eind verderop stond, en daar, in een groot gat zat de bosuil! Toch gelukt!

De volgende uil was de ransuil, op de Wageningse Berg. We zagen er zelfs drie, en één liet zich prachtig, laag voor een gat in de conifeer zien! Hij keek de andere kant op, maar toen draaide hij zijn kop langzaam tot hij 180° gedraaid was, en keek ons recht aan!

Daarna schrapten we de bosuil in Doorwerth, die ook op het programma stond voor als de bosuil in Wageningen niet te zien was, en gingen we naar de Reyerscamp bij Wolfheze. Daar waren de klapekster, blauwe kiekendief en velduil gezien. De eerste twee van dit lijstje lukten, de velduil was blijkbaar gevlogen. Op het laatst zag ik m’n eerste geelgors van het jaar.