Bijzondere wintergasten

Vandaag gingen we weer wat verder van huis vogelen. Ik was namelijk wel geïnteresseerd in een waarneming bij Zutphen.

Voor ons doen gingen mijn vader en ik ’s ochtends vrij vroeg weg, dat wil zeggen dat we al om 9:30 uur wegreden uit Wageningen.

Om 10:30 uur arriveerden we op de plaats van bestemming, bij een soort sluis met een vistrap, vlak langs een treinenrails. Ik stapte uit, en nog voor ik de deur van de auto dicht kon doen zag ik al wat we zochten: de waterspreeuw.

Hij schijnt er al sinds maart te zitten hoorden we van een mede-vogelaar, en nu gingen we kijken. De zwarte buik van de vogel zei ons dat het de Noord-Europese ondersoort was: de zwartbuikwaterspreeuw.

Hij was meteen al prachtig te zien. In het begin deed ik nog wel voorzichtig met benaderen enzo, maar nadat een man doodleuk een dammetje opliep recht op de waterspreeuw af, tot op 5 meter en het dier niet wegvloog, deed ik ook wat minder voorzichtig.

Pas op, waterspreeuw, dat je niet verdrinkt!

Hier zat hij vlak voor mij, terwijl ik op een dammetje lag

Even de vleugels strekken... — Even de vleugels strekken…

Het is niet te zien op de foto omdat hij het met dichte snavel doet, maar hier is hij aan het zingen!

Die man vertelde mij ook, dat als de waterspreeuw onderdook, wat hij regelmatig deed, dat je dan snel naar een mooi plekje dichtbij moest lopen, omdat hij het dan niet ziet. Dat deed ik op het laatst ook, en hij was toen van prachtig dichtbij te bewonderen, fotograferen en filmen. Het beestje ging ook best uitgebreid zitten zingen, ook al was het soms best lastig te horen door het snelstromende bruisende water.

Ik heb dus ook filmpjes gemaakt. Klik hier om het filmpje van de badderende, huppelende en duikende waterspreeuw te bekijken, en hier om het filmpje van de zingende waterspreeuw te bekijken!!!

Van diezelfde man kregen we een tip over een bosuil, die te zien moest zijn in één van de stadsparken van Arnhem. En laat dat nou net tussen Zutphen en Wageningen zijn! Via de IJssel en Deventer om nog wat andere vogels te zien reden we naar Arnhem, en bij het juiste stadspark hoefden warempel niet lang te zoeken.

Al vrij snel zagen we hem voor een gat in een hoge beuk zitten! Echt te gek, want ik had nog nooit een bosuil overdag gezien, laat staan fotograferen!