Vandaag ben ik weer bij Wageningen ringslangen gaan zoeken. Dit keer met een andere vriend: Igor. Het was weer mooi weer en zo’n 23°C, gevoelstemperatuur in de zon rond de 26°C. Gelukkig stond er een heerlijk fris windje.
Het duurde niet al te lang of ik zag het eerste mannetje, maar die was erg snel, te snel om aan Igor te laten zien. Vlak daarna kwamen we nog een mevrouw tegen, die had zelfs al 15 ringslangen gezien! Dat belooft wat! Vol goede moed liepen we verder, maar het duurde toch erg lang voordat we nog een slang zagen. Een vrouwtje. Ze had een slim moment uitgekozen om er vandoor te gaan, net bij een harde windvlaag, waardoor ik de slang niet hoorde. Igor wel. Hij was ook degene die de slang had ontdekt. 100 meter verderop zag ik nog een slang relaxt rondkruipen.
Die heb ik ook mooi op de foto kunnen zetten. Ook met de tong buitenboord, terwijl hij aan het ruiken was.
Dit was kennelijk het slangen hoekje, want al snel ontdekte ik weer een slang. Weer een mannetje. Deze schoot weg tussen de bladeren en takken. We liepen terug. Heel vlakbij het mannetje dat we al eerder hadden gezien, ontdekte Igor nog een mannetje, die wel duidelijk groter was dan de andere. Ik snap nog steeds niet hoe ik hem over het hoofd kon zien, want deze zat op het meest open stuk dat ik die dag gezien had. Binnen een straal van 3 meter was er geen struikje te zien. Deze was ook rustig op zijn gemak aan het rondkruipen, en ik heb hem mooi op de foto kunnen zetten. Daarna moesten we nog ongeveer 1 km lopen naar de fiets, maar we hebben geen slang meer gezien. Toch net als afgelopen vrijdag 5 ringslangen gezien, maar nu niet met prooi.
JFK Natuurblog 