De volgende dag kwam er meer van de natuur terecht. Om 9 uur ging ik met Corné op de fiets naar het land van de buren, om de wilde zwanen daar de fotograferen. Ik heb best mooie foto’s gemaakt, en we hebben meteen daarna de zwanen maar weggejaagd omdat ze op de wintertarwe zaten, en dus moesten ze daar weg.

Toen we 5 kwartier later weer terug kwamen bij de boerderij kwam ook net de oom van Corné het erf oprijden. Hij heette Jan, en zou ons de hele dag meenemen op vogelexpeditie.
Het eerste onderdeel van de vogelexpeditie begon in Schokland, in Flevoland. Daar zat de kleine geelpootruiter, een zeer zeldzame soort die Corné en ik allebei nog nooit gezien hadden. Die oom is ook natuurfotograaf van beroep, dus dat was dubbelleuk. Eenmaal geparkeerd was het nog een halve kilometer lopen naar de plek waar hij voor het laatst was gezien, maar wat is nou een halve kilometer lopen voor een vogel die je waarschijnlijk je hele leven maar één of twee keer te zien krijgt? Hij was niet moeilijk te vinden. Dat geldt wel vaker voor zeldzame vogels; zoek de vogelaars en je krijgt de vogel er gratis bij. Zo werkte het hier ook. Er lag een half kringetje fotografen in het moeras, 5 meter daar voor liep de geelpootruiter, rustig te foerageren. Af en toe kwam hij iets dichterbij en soms zat hij wat verderweg, maar nooit verder dan 10 meter. Ik heb ook een filmpje gemaakt en opgestuurd naar de rubriek “Zelf geschoten” van Vroege Vogels-TV. Na 1½ uur in plat op onze buik in het moeras te hebben gelegen en 250 foto’s hebben gemaakt, was het mooi geweest en gingen we terug naar de auto.




We reden verder langs het Ketelmeer en Vossemeer. Daar waren nog veel goudplevieren, kieviten, grutto’s en ganzen. Ook waren er heel veel brilduikers. Een paar grote zaagbekken vulden het lijstje aan. Daarna gingen we de koereiger zoeken, die bij Polder Oosterwolde (vlakbij Elburg) gezien was.
Met de TomTom was de locatie waar hij voor het laatst gezien was snel opgespoord. Onderweg zagen we nog een ruigpootbuizerd, en toen we op het platteland reden en de TomTom zei dat “uw bestemming zich aan de rechterkant van de weg bevind” zagen wij de koereiger aan de linkerkant van de weg zitten. Tja, de TomTom kan natuurlijk niet weten dat onze bestemming kon vliegen! Hoe dan ook, hij zat daar prachtig, en af en toe vloog hij even op en landde dan een paar meter verderop weer. Op een gegeven moment ving hij zelfs een muis! Corné heeft dat vast kunnen leggen. Ik ook, maar dat was later toen hij nog een muis probeerde te vangen, en het mislukte. Toen was mijn batterij van mijn fototoestel leeg! Gelukkig had ik al een paar mooie foto’s gemaakt, en ik mocht ook nog een paar foto’s maken met het fototoestel van Corné maken.






Toen hadden we nog 1½ uur over. We gingen naar het Harderbos, het broekbos bij Biddinghuizen. Daar was een waterplas waar ontzettend veel kuifeenden zaten (mijn schatting is meer dan 1000) en daar tussen nog een dodaars, een paar futen, krakeenden, slobeenden en, het allerleukste: een stuk of 10 krooneenden! Die had ik nog nooit eerder gezien. Ik mocht met het fototoestel van Corné een paar foto’s maken.


Toen moesten we weer gaan en was deze geweldige dag weer voorbij.
Mooi dat je het leuk vond. vond ik ook.
LikeLike
Ja, vond ik ook! Heb jij ook al een weblog? Zo ja, hoe heet hij?
LikeLike
Mooi uitgebreid verslag Jan Freerk, fijn dat je het een leuke dag vond.
LikeLike