Als je naar Flevoland gaat, dan zie je meteen het verschil tussen het Agrarische landschap en de Uiterwaarden bij Wageningen en de heide en het bos op de Veluwe.
Waar ik nu heen ben geweest, is nog niet eens zo heel ver van Gelderland en de Veluwe: het boerenland van Biddinghuizen. Sinds het zomerkamp van de NatuurOntdekkers in 2014 onderhoud ik regelmatig contact via de mail met een jongen die ik daar heb ontmoet, Corné. In oktober ben ik daar al een keer geweest, en begin januari is hij bij mij in Wageningen geweest.
Nu gingen we voor het grotere werk, ik ging van 25 t/m 27 februari bij hem logeren. De week daarvoor waren we al in Groningen en Stadskanaal geweest bij mijn oma’s, en nu reed ik met mijn vader door Friesland naar Biddinghuizen. Helaas was het erg regenachtig, dus onderweg hebben we niet veel meer uitgevreten. In Biddinghuizen was er ook nog veel regen, dus hebben we binnen in de schuur gevoetbald en een film gekeken.
De volgende dag was het beter weer. We konden helaas niet uitgebreid in de natuur dingen doen, want de kleine neefjes van Corné kwamen op bezoek. Daarmee hebben we ook op in de schuur gevoetbald en ’s middags zijn we naar het Biddingbos geweest. Aan het begin was een soort kinderboerderij. Vooral de varkens vond ik helemaal geweldig. Daarna liepen we verder langs een vijver met veel wilde eenden, meerkoeten en kuifeenden. De neefjes wilden tikkertje spelen, en al tikkertje spelend liepen en renden we verder.
Op en brug bleven we even staan en ontdekte Corné op 150 meter afstand een ijsvogeltje zittend op een overhangende tak. Die bleef daar minutenlang zitten, maar uiteindelijk vloog hij toch weg, recht op ons af en rakelings over de brug. We liepen verder en ontdekten veel vraatsporen van bevers langs de waterkant. Een stukje verderop was ook een beverburcht. We liepen terug, en terug op de boerderij wachtten er pannenkoeken op ons.
JFK Natuurblog 