Wie houdt er van wandelen in de regen? Als het toch een keer gebeurt, moet je er vooral het beste van maken. Dit is een mooi voorbeeld.
Vandaag, op 18 januari, gingen papa en ik hekken controleren op de Renkumse Heide waar ossen van het bedrijf Veld en Beek lopen. Het beloofde een mooie dag te worden (het is maar goed dat de gene die dit leest mijn gezicht niet ziet) want toen ik ’s ochtends uit het raam keek viel er natte sneeuw. Hoe dan ook, we moesten dus die hekken controleren, dus we moesten er maar het beste van maken. We stapten om kwart voor elf ’s ochtends op de fiets, en reden weg. Daar aangekomen was het gewoon droog, niet echt aangenaam, maar het kon er mee door. Toen we in het stuk bos waren begon het wel net te regenen. We moesten er maar het beste van maken. Er waren nog een paar bosvogeltjes zoals kuifmees, goudhaantje, staartmees, boomkruiper en we hoorden zelfs nog een kruisbek. Verder was er niet veel meer te beleven en het werd natter, natter en nog natter.
Tot dat ik ontdekte dat er heel fotogenieke dingen waren. Er waren bijvoorbeeld kleine dennetjes waar regendruppels in bleven hangen. En als je even vergat dat je nat was, dan waren al die natte sneeuwvlokken die door de lucht dwarrelden ook erg mooi. We hebben eigenlijk weinig gezien, maar als je op dit soort dingen let, dan wordt een natte wandeling steeds leuker en mooier.

Toen gingen we op de fiets naar huis, en toen ik thuis kwam, voelde ik de tenen van mijn voet niet meer. Zó koud waren mijn voeten.
